De zesde throwback op zaterdag (I’m back) heb ik even over getwijfeld om deze opnieuw plaatsen, deze blog was om te vertellen dat ik weer terug was na een tijdje afwezigheid op mijn fromcouchgirltofitnessgirl blog (nu beautyandlifebycecilia) . In deze i’m back blog had ik mijn gevoelens opgeschreven over mijn situatie die toen speelde.
Voor degene die de stilte onder mij hebben opgemerkt in mijn blog en andere sociale media heb ik besloten om mijn verhaal over de situatie online te zetten.
Mijn vriend heeft sinds vorig jaar een angststoornis welke steeds meer is gaan groeien. Dit heeft voor hem en ook voor mij het leven een hele andere wending gegeven. Hieronder schrijf ik mijn verhaal in de i’m back throwback over mijn kijk hierop.
Je weet wel telkens in en nabij het eind van het jaar kladderen mensen hun goede voornemens op het internet en zeggen ze dit jaar wordt mijn jaar!
Nou zo dacht ik dat ook in November/December vorig jaar ik had net me aanloop genomen en klaar om de sprong te nemen. Mijn droom mijn wens en dit is mijn tijd!! Maar dan komt de natte plons en gebeurd er iets waardoor je de sprong niet gehaald heb… In mijn geval was dit mijn partner die te laat erachter kwam dat hij de sprong maar half kon maken.
Je denkt veel na, slapeloze nachten, veel gesprekken en nog meer emoties.
Zowel je hart als je hersenen worden letterlijk naar twee kanten gescheurd en daar sta je dan in de plas eigenlijk gedachteloos omdat je niet weet wat je moet doen. Mensen helpen je uit de plas. Vrienden en familie geven raad en hoe goedbedoeld en welgemeend het allemaal is vergeet je dat ook allemaal weer op het moment dat de beslissing gemaakt moet worden. Het rare is bij het nadenken over de beslissing komt die er niet totdat het moment daar is voor jou en je het gevoel heb dat je hart en hersenen weer even glimlachen naar elkaar.
Je bent erover uit.
In mijn geval koos ik voor de liefde want wat is een droom als je die droom niet samen leven kan...?
Een keuze die niet makkelijk was en een keuze die ook niet moeilijk was tegelijk als je erover nadenkt. Nu in de tussentijd zijn we een maanden verder en mijn vriend staat wat dieper in de drijfzand. Maar daar is mijn hand die hem stevig vasthoudt en er voor vecht om hem eruit te krijgen. Die bij hem kruipt dag en nacht. En af en toe een schop onder ze kont geeft om wat modder weg te dragen. Af en toe een zonnestraaltje die op ons schijnt tijdens een goed momentje al is het een uur of een halve dag. Wetend wat ons aan de andere kant van de sloot opwacht doet ons vechten en hard werken en op het moment dat het onze tijd is….. dan is die sprong nog maar een stap.
Leven met een angststoornis of een partner die dit heeft is niet makkelijk. Maar samen ben je SAMEN en dan verdien je de titel partner pas echt.
Ik ben na 6 jaar ineens weer achter het autostuur beland!! Omdat Django op een avond/nacht met een hyper naar de spoedpost afspraak toe moest.
Ondanks dat ik bang was ben ik gaan rijden voor hem. Deze hele rit heeft hij mij gesteund en zelfvertrouwen gegeven. Eenmaal dat we terug waren ben ik in tranen gevallen niet van verdriet maar blijheid. Sindsdien proberen we elke dag een stukje te rijden en te oefenen met speciale verrichtingen etc. De snelweg en geheel alleen durf ik nog niet maar ook daar kom ik wel weer. Ik vind het toch gewoon bijzonder hoe iemand die een angststoornis heeft mij begeleid hierin. Ondanks dat hij zelf ook moeite heeft en het eng vind om in een auto te zitten momenteel.
In een relatie is het geven en nemen, iets wat niet elke relatie kent.
Bij een huwelijk wordt er gezegd in voor en tegenspoed en in ziekte en gezondheid. Voordat je het huwelijk ingaat moet dit er ook al zijn. Zoals elke relatie hebben wij ook onze ups en down gehad maar desondanks zijn wij er altijd sterk(er) uitgekomen. Op facebook heb ik veel reacties gekregen en prive gesprekken gehad over bovenstaand verhaal.
Inmiddels zijn we alweer een hele tijd verder
Met mijn partner gaat het steeds beter. Hij is grotendeels van zijn medicatie af en de angsten zijn nog heel nihil aanwezig en als ze er zijn makkelijker op te lossen. Ook zijn wij vorig jaar (augustus 2017) getrouwd in mijn geboortestad Zell am See, Oostenrijk. En wie weet wat een volgende mooie gebeurtenis voor ons wordt.
Meer throwbacks lezen? Ik schreef ook over mijn eerste en tweede cavitatie behandeling.
Je mannetje klinkt als een vechter en ik ben blij dat hij je, ondanks alles, zo goed steunt als het op rijden aankomt (ikzelf heb er ook schrik voor!). En echt goed van je dat je zijn hand vasthoud doorheen dit alles. Ik hoop dat er een mooie toekomst op jullie wacht en ondertussen veel genieten van alle mooie momenten.
Knap dat je voor de liefde hebt gekozen. Ik denk dat er genoeg mensen zijn die het anders zouden doen.
Wat mooi geschreven, in voor en tegenspoed inderdaad. Klinkt echt heel goed, wees blij met wat jullie samen hebben en sta samen sterk! Mooi hoor!
Mijn man zegt altijd heel treffend: het gaat niet om die goede en leuke momenten samen, maar juist om de momenten dat het niet gaat en je relatie het pittig heeft. Als je daar samen doorheen komt, hoe lastig dat ook is, dan ben je al zoveel verder dan de meeste mensen.
Respect voor jullie en ik gun jullie ontzettend mooie momenten samen!
Wat een mooi en heftig verhaal wel. Sterk van je dat je voor de liefde gekozen hebt met alle moeilijkheden van dien. Na alle regen te hebben “overleefd” komt nu de zonneschijn, die jullie dubbel en dwars gegunt is. Veel geluk samen, dat zit wel goed 😉 xx
Dit is wel een beetje waar het om gata in een relatie, er altijd voor elkaar zijn. Mooi!
Ik sluit mij helemaal aan bij de reactie van Cassandra, wens jullie nog heel veel goeds samen! x
Mooi verhaal. Elk huisje heeft zijn kruisje, geloof me. Sterkte en Succes!
Best wel een heftig verhaal dat je hier deelt. Ik hoop dat het blijft goed gaan met je partner. Heel veel sterkte samen!
Hey,
Ik heb PTSS, ook een vorm van een angststoornis, want die heb je natuurlijk in alle maten en soorten. Daarnaast nog wat andere angsten ook…
Het is mooi als je partner je neemt zoals je is, of dat nu over angsten gaat of over een ander “”probleem”, een goede partner ziet je graag ondanks deze problemen en echte liefde… die neemt ze er gewoon bij, als onderdeel van een mooier en groter geheel dat je man is…
En als ik dit lees, doe jij dit naar je partner toe, maar hij ook naar jou.
Proficiat met jullie huwelijk trouwens. En uiterst mooi om zulke ervaringen te lezen…
Geniet van elkaar, met goede en slechte kantjes! 😉
Wij hebben ook al veel in voor maar zeker in tegenspoed gekend. Ik wens echt de allerbeste vooruitgang voor je partner en wil even naar jou toe uit spreken hoe mooi het is dat je er was toen hij je echt nodig had. Jullie relatie is er vast nog sterker op geworden.
Moedig dat je je verhaal hier kan delen. En wat een liefde straalt er ook vanaf. Dat je je partner zo steunt. Samen sta je inderdaad sterker. Wat er ook gebeurt. Ik wens jou en je partner nog het allerbeste toe!!!
Knap van je dat je dit deelt. En ben blij te horen dat het veel beter gaat met je man.
Wat mooi dat je dit deelt! Gaaf dat jullie zo’n steun zijn voor elkaar. Geen berg te hoog als je er maar voor elkaar bent en mekaar door mindere tijden heen kunt slepen.
Wat een heftig verhaal maar wat ga je er mooi mee om. Mooie foto van jullie op jullie trouwdag. Bijzonder om dat in Zell am See te vieren. Ik hoop dat het beter blijft gaan met jou partner maar ook zeker met jou en tussen jullie. Dat het jullie sterker maakt en dat jullie samen een mooie toekomst mogen krijgen.
Heftig verhaal, wat mooi beschreven, recht uit het hart. In een relatie is het inderdaad geven en nemen. Voor elkaar vechten, ook al is dat niet altijd even makkelijk. Goed te lezen dat het nu heel goed gaat. Heel veel geluk nog samen!
Dit is in mijn optiek echte liefde. In goede en slechte tijden er voor elkaar zijn, want daar kies je voor als je je bindt met iemand. Ik ben heel blij met mijn partner, waarmee ik ook bizarre stormen heb meegemaakt, maar dankzij hem wel die stormen heb kunnen overwinnen. Ik vind je een topper!
Wat stoer dat je dit deelt. Delen is helen en maakt een opening makkelijker. Zell am See, prachtig, ben er in de zomer een keer geweest. Veel geluk samen!
Wat heftig zeg en wat fijnd dat jullie elkaar daarin zijn blijven steunen
Wat een heftige tijd hebben jullie gehad en wat goed dat jullie daarin elkaar zijn blijven steunen. Dat is een goede basis voor jullie huwelijk. Veel liefde en geluk en zonneschijn gewenst
Wat doen jullie het samen toch super!
Hoe komt het dat jij zo bang bent dan in de auto?
Xx maaike
Wat heb je dit mooi geschreven! Het lijkt mij zo heftig een angststoornis. Maar wauw! In boor en tegenspoed.. echte liefde!
Gelukkig gast het nu weer goed met hem. Ik heb zelf een angststoornis gehad, dus ik weet hoe zwaar en heftig het kan zijn. Wat ontzettend goed om te lezen dat jij er ook in zijn moeilijke tijd voor hem was!
Knap en mooi van je dat je je verhaal deelt, mooi verwoord! Samen is zo waardevol!
Goed dat het terug veel beter is en dat je niet hebt opgegeven en proficiat ook 🙂
Mooi, dat is echt in voor en tegenspoed. Fijn om te lezen dat het nu beter met hem gaat!